Een bloeier en overlever
“Zo is het leven.” Ik herinner mezelf hier vaak aan als ik met de problemen van het leven word geconfronteerd. Ik heb het op de harde manier geleerd, waarbij het me op verschillende momenten in mijn leven kostte om een van de meest waardevolle aspecten van het leven te verliezen: mezelf.
Vanaf jonge leeftijd omarmde ik meditatie als een manier om me terug te trekken uit chaos en naar binnen te keren. Rond mijn 10e vond ik een vredige boekwinkel vol met kalmerende geuren en geluiden. Een boek over meditatie trok mijn aandacht, met name een hoofdstuk over het staren naar een boomblad om de focus en concentratie te verbeteren. Deze praktijk heeft me altijd vrede gebracht.
In de loop der jaren heb ik me verdiept in mindfulness en yogapraktijken. In eerste instantie deed ik yogahoudingen af als louter stretchen en gymnastiek, denkende dat ik gewoon een gymnastiekles kon volgen. Maar uiteindelijk, toen ik zag dat vrienden houdingen onder de knie kregen die ik eerder had gezien, werd mijn ego aangewakkerd. Ik dacht: "Dit kan ik." Ik probeerde het en faalde. Ik was vastbesloten om deze houdingen onder de knie te krijgen, en dus, zoals geschreven in de yogasoetra's (aforismen/fundamentele tekst van de klassieke yogafilosofie): atha yogānuśāsanam;
atha, nu; yoga, yoga; ānuśāsanam, leringen.
Nu worden de leringen van yoga [gepresenteerd].
Ik ging onbewust de traditionele beoefening van Ashtanga Yoga in en ging verder als student onder gerenommeerde leraren die verbonden waren aan K. Pattabhi Jois en zijn kleinzoon R. Sharath Jois. Toen ik me in deze beoefening verdiepte, realiseerde ik me dat ik niet verloren was en hier al die tijd was geweest. Het citaat van George Bernard Shaw, "Het leven gaat niet over jezelf vinden, het leven gaat over jezelf creëren", sprak me aan. Het benadrukt het actief vormgeven van iemands identiteit en doel, in plaats van passief wachten tot het leven zich ontvouwt.
Ik begon te stralen en trok collega's en vrienden aan die me vroegen om hen te begeleiden bij het beoefenen van yoga. Ik weigerde aanvankelijk en stelde voor dat ze in plaats daarvan van mijn leraren zouden leren. Ze stonden er echter op dat ik hun leraar zou worden om hun beoefening aan te moedigen. Dus schreef ik me in voor een geaccrediteerde yogacursus en begon mijn reis. Als we snel doorspoelen naar vandaag, worstelde ik ondanks de vredige gemeenschap van yoga tijdens wat voelde als de ergste fase van mijn leven. Ik zocht begeleiding via een cursus lifecoaching en later een cursus cognitieve gedragstherapie. Ondanks het behalen van deze certificaten voelde ik me nog steeds gevangen in mijn trauma's. Begeleiding accepteren was niet het moeilijkste deel, maar wel tijd vrij nemen om uit te rusten en te werken aan het onder ogen zien van mijn trauma's. Om de strijd nog groter te maken, moest ik 52 weken wachten op een geschikt therapieprogramma. Ik zocht alternatieve programma's met kortere wachtlijsten, wat uiteindelijk mijn vooruitgang ten goede kwam.
Ik sta klaar om mensen die op zoek zijn naar zelfreflectie en zelfontwikkeling, te ondersteunen en die wachten op de hulp van hun psycholoog.
U verdient een ondersteunend systeem.
Het kan hier beginnen.
Voel je je vastgelopen en herken je jezelf hierin? Laten we contact maken, laat gerust een bericht achter en laten we vanaf daar verder gaan.
